Ευλογία, Τύχη ή ..."στου κουφού την πόρτα";

Ο Θεός* (διάβασα κάποτε) είναι ζηλιάρης. Δε θέλει να αγαπάμε κάποιον ή κάτι περισσότερο από Αυτόν. Όταν λοιπόν εμείς είμαστε υπερβολικοί στην Αγάπη μας για κάποιον ή κάτι, τότε Αυτός μας το παίρνει. Ποτέ όμως δε μας το παίρνει αμέσως, πρώτα μας προειδοποιεί.

Το ζήτημα είναι αν εμείς έχουμε τα μάτια να δούμε την υπερβολή μας και τον εγωισμό (ταπείνωση) να την μετριάσουμε..

Είναι άραγε Ευλογία, (κακή) Τύχη ή χτύπημα "στου κουφού την πόρτα" τα μηνύματα και οι δοκιμασίες που μας στέλνει ο Θεός*;

Προσωπικά το θεωρώ Ευλογία: το να σου δίνεται ένας Σταυρός να σηκώσεις..

Δεν έχουν όλοι την Ευλογία να επικοινωνήσουν μαζί Του τόσο άμεσα και την (δεύτερη) ευκαιρία να παίξουν τα ρέστα τους και να κερδίσουν..

*Τώρα αν η λέξη Θεός δε σας κάνει, πείτε το Τύχη, Μοίρα, Πεπρωμένο ή ανώτερη Δύναμη-οντότητα..