6 Σεπτεμβρίου 2008

Η διαφορά της διαφθοράς..


Αντιγράφω από το τελευταίο LIFO (τεύχος 124, 4-10/9) ένα άρθρο του Στέλιου Κούλογλου με τίτλο: "Η διαφορά της διαφθοράς" το οποίο περιγράφει λίγο-πολύ (δυστυχώς-με λύπη το λέω), τη σημερινή πολιτική κατάσταση..




Το θέμα είναι σαφές: Ένα χρόνο πριν, η κυβέρνηση προκήρυξε πρόωρες εκλογές επικαλούμενη την ανάγκη κατάρτισης ενός νέου, στιβαρού προϋπολογισμού. Ένα χρόνο αργότερα, κι αφού η χώρα βασανίστηκε από τη διαμάχη για το ασφαλιστικό, καθηλώθηκε στις οθόνες της παρακολουθώντας τις συνέπειες της πτώσης ενός πανίσχυρου γενικού γραμματέα από το παράθυρο και αηδίασε με τις μίζες της Siemens, η ίδια κυβέρνηση παραδέχεται ότι ο προϋπολογισμός έχει πέσει έξω.
Σε οποιαδήποτε επιχείρηση αν είχε γίνει κάτι παρόμοιο, ο οικονομικός υπεύθυνος και ο διευθύνων σύμβουλος θα είχαν χάσει τη δουλειά τους. Στην Ιαπωνία θα είχαν αυτοκτονήσει πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών. Στην Κίνα θα τους είχαν εκτελέσει μετά από δημόσια διαπόμπευση. Στην Ευρώπη θα είχαν περάσει στα πολιτικά αζήτητα. Μόνο στην Ελλάδα ο απτόητος υπουργός «Εθνικής Οικονομίας» εξαγγέλλει νέα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα με την πλήρη στήριξη του πρωθυπουργού, ο οποίος θα προσπαθήσει μεθαύριο στη Θεσσαλονίκη να τα πουλήσει ως μέρος ενός πακέτου αόρατων μεταρρυθμίσεων που ο ίδιος φαντασιώνεται εδώ και χρόνια ότι προωθεί.
Η παταγώδης αποτυχία δεν έχει κυρίως να κάνει με εξωτερικούς παράγοντες, όπως συχνά υπονοεί η κυβερνητική προπαγάνδα επικαλούμενη τις τιμές του πετρελαίου. Για την ακρίβεια, κάθε φορά που η τιμή του πετρελαίου ανεβαίνει ο υπουργός Οικονομικών πετάει από τη χαρά του γιατί εισπράττει περισσότερους φόρους. Απλώς δεν έχουν ιδέα από οικονομία και ούτε πέντε χρόνια προσπάθησαν να μάθουν, έστω και στην πλάτη του καμπούρη. Αρκεί μια ματιά στα τηλεοπτικά πλάνα που τους έδειχναν ηλιοκαμένους ήδη πριν το Δεκαπεντάυγουστο: Οι άνθρωποι γλεντάνε τη ζωή και τα οφέλη της εξουσίας. Συμπεριφέρονται σαν τους άμυαλους κληρονόμους μιας οικογενειακής επιχείρησης -κάτι σαν Καραμανλής και Σία δηλαδή- που γνωρίζουν ότι παρόμοια ευκαιρία για ξεσάλωμα δεν θα ξαναέχουν στη ζωή τους.
Το μπάχαλο που έγινε όσο ο λαός και το LifΟ μαζί έκαναν τα μπάνια τους είναι άνευ προηγουμένου. Στο σκάνδαλο του καλοκαιριού αποκαλύφθηκε ότι ο κολλητός του υπουργού Αιγαίου έπαιρνε μίζες για την άγονη γραμμή, εν γνώσει του υπουργού αλλά και του Μέγαρου Μαξίμου, στο οποίο οι σχετικές καταγγελίες είχαν φθάσει από πέρυσι. Κάπου στο ενδιάμεσο φάγαμε ακόμη μερικές καμπάνες από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ώρα που ο υπουργός Περιβάλλοντος αποφάσιζε να ξαναγυρίσει την Πλάκα στην εποχή των μπουρδέλων.
Στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων ο πρωθυπουργός βαριόταν φυσικά να παρευρεθεί, καθώς στην Κίνα είχε μεν ποδόσφαιρο αλλά δεν έχει σουβλάκια. Όμως το πρωθυπουργικό γραφείο λησμόνησε να ειδοποιήσει την υπουργό Εξωτερικών που βρισκόταν στο Πεκίνο, η οποία αντί να εκπροσωπήσει τη χώρα προσήλθε στην έναρξη καθυστερημένη, με μπλουτζίν και φωτογραφική μηχανή. Έτσι κάπως οι κάμερες παρουσίασαν τον Κωνσταντίνο Γκλίξμπουργκ ως εκπρόσωπο της Ελλάδας.
Σε μια αποθέωση δημοσίων σχέσεων, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής μας απένειμε το χρυσό βραβείο ντόπινγκ , οι Έλληνες αθλητές που δεν βρέθηκαν ντοπαρισμένοι τείνουν να γίνουν εξαίρεση και η χώρα σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ πτώσης στην κατάκτηση μεταλλίων, σε σχέση με τις προηγούμενες Ολυμπιάδες. Τελικά αυτή είναι η διαφορά με τους προηγούμενους:
Στο ΠΑΣΟΚ έκλεβαν, αλλά κουτσά στραβά έβγαζαν και τη δουλειά.



Οι σημερινοί κλέβουν, αλλά είναι τελείως άχρηστοι.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΣΟΚΑΡΑ ΟΛΕ ΣΕ ΚΟΒΩ

Δημήτρης Μπουντούρης είπε...

χαχα..

O καιρός στα Τρίκαλα...