Πέντε μήνους, έξι αγράχτια πότε τα 'γνεσες Μαρουσιάνα μ';
Κι άλλους τόσους, δυό κουβάρια πότε τα 'μασες;
Κι άλλους τόσους γκιζερούσα στα ψηλά βουνά,
την αγάπη μου γυρεύω, πού να την εβρώ;
Μέσα σε μπαξέ τη βρίσκω, στα τριαντάφυλλα.
- Που 'σουν ξένε μ' το χειμώνα, το χινόπωρο;
- Ήμουνα μακριά στα ξένα, ξενοδούλευα,
κι όσα έβγαζα ο καημένος σένα τα 'στελνα.
Σου 'στειλα γυαλί και χτένι, να γυαλίζεσαι.
Από τα καλά αυτού του τόπου...;-)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου