Αρκετή κουβέντα γίνεται τις μέρες αυτές για δύο τραγικά γεγονότα, τον θάνατο της ερμηνεύτριας και μουσικού Amy Winehouse (πιθανότατα από συνδυασμό ναρκωτικών και αλκοόλ) και της ομαδικής δολοφονίας 93 παιδιών σε κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού (κυβερνητικού) κόμματος της Νορβηγίας από κάποιο Νορβηγό "Σταυροφόρο" (ο περαιτέρω ιδεολογικός προσδιορισμός του δεν έχει νόημα..). Αρκετά με τα εισαγωγικά.
Ας καταθέσω λοιπόν κι εγώ την άποψή μου:
Η Amy Winehouse, η "λευκή νέγρα", θα μείνει στην Ιστορία της Μουσικής για τις μοναδικές (αν και λίγες) ερμηνείες της. Το πρόβλημα της με το αλκοόλ και τα ναρκωτικά είναι άλλο θέμα, ακόμα και αν από αυτά προήλθε ο θάνατός της. Το αν μόνο "φτιαγμένος" μπορείς να κανείς αριστουργήματα δεν ισχύει. Απλώς κάποιοι καλλιτέχνες φαίνεται να είναι άτομα με μεγάλες αδυναμίες και αστάθειες, πολλές φορές αυτοκαταστροφικοί. Δεν είναι όμως η πρώτη, ούτε και η τελευταία. Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες χάσανε τον έλεγχο, την "επαφή" κι έφυγαν έτσι, τζάμπα.Αυτό που κρατάω όμως, είναι ότι κατάφερε να δώσει το μουσικό της στίγμα. Είχε ήδη περάσει στην "αιωνιότητα" με τη δουλειά της, ενώ στα media με τις αδυναμίες της. Και γι' αυτό είναι μια μεγάλη απώλεια για την μουσική.
Στον αντίποδα έχουμε έναν "Σταυροφόρο" (που δεν ξέρω αν πρέπει να τον κρίνω ιδεολογικά, εγκληματολογικά ή ψυχιατρικά), ο οποίος πάει σε μια κατασκήνωση πολιτικής νεολαίας και αρχίζει να σκοτώνει.Κάνοντας λίγο πολιτικάντικο μαύρο χιούμορ, κάνω κάποιους συνειρμούς.. Για να μην το αναλύω πολύ, προφανώς και θλίβομαι γι' αυτά τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Είναι δικιά τους απώλεια και μπορώ μόνο να τους συλλυπηθώ. Αυτό που κρατάω είναι ότι πέθαναν όπως έζησαν: σαν πρόβατα, επί σφαγή. Κι αυτοί κι όλες οι πολιτικές νεολαίες.
Περισσότερο πρέπει να μας απασχολήσουν οι "Σταυροφόροι". Ας τους ψάξουμε ανάμεσα μας και ας δούμε τι θα κάνουμε με δαύτους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου