Μας ψεκάζουν! Νέα μαρτυρία! Όλη η αλήθεια!

Από το να αφιερώνει κανείς ώρες ολόκληρες διαβάζοντας συνωμοσίες, ας αφιερώσει λίγα λεπτά και ας διαβάσει λίγα επιστημονικά δεδομένα "σε απλά ελληνικά", που πολύ όμορφα συνόψισε σε 4 μέρη, ο "πατέρας" της Ελληνικής Μετεωρολογίας κ. Δημήτρης Ζιακόπουλος στο blog του http://ziakopoulos.blogspot.gr, κρατώντας τελικά τούτο:

"Καθένας από μας μπορεί να έχει τις απόψεις του, αλλά καλό είναι να μην ασπαζόμαστε περίεργες θεωρίες χωρίς σκέψη. Ο ορθολογισμός, που συνδέεται άμεσα με τη γνώση, μπορεί να μας βοηθήσει να ξεχωρίσουμε το φανταστικό από το πραγματικό. Εκτός αν το φανταστικό μας αρέσει ή μας εξυπηρετεί."

Εκλο-YES ή Εκλο-NO...;

"Να πεθάνουν οι προδότες! Κάποια ζώα δεν με πιστεύανε.. Τώρα θα με πιστέψουν ευτυχώς και τα ζώα! Χαίρομαι που κλείνουν το κανάλι 67. Κλείνουν και τον τάφο τους! Φασισμός! Προδοσία! Αισχροί κι δύο! Να πάνε στο διάολο όλοι!"

Επέλεξα να ξεκινήσω αποτίοντας ένα μικρό φόρο τιμής στο “μεγάλο” Βασίλη Λεβέντη, με τα όσα γραφικά (;) έλεγε το 1993.

Εκλογές 2012 λοιπόν. Τι κάνουμε;

Ο κόσμος είναι έντονα προβληματισμένος γύρω από το τι θα ψηφίσει στις εκλογές της Κυριακής. Θετικό το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή μετά την αναγνώριση της κατάστασης, ακολούθησαν ο θυμός, η απελπισία και τελικά ο προβληματισμός. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω, ή καλύτερα να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου, για να βγάλω ένα συμπέρασμα πρώτα για μένα, και ίσως έτσι βοηθήσω και κάποιους φίλους, που τις τελευταίες μέρες προβληματίζονται κι αυτοί για το τί θα ψηφίσουν.

Ποιος θάνατος "μετράει" περισσότερο;

Αρκετή κουβέντα γίνεται τις μέρες αυτές για δύο τραγικά γεγονότα, τον θάνατο της ερμηνεύτριας και μουσικού Amy Winehouse (πιθανότατα από συνδυασμό ναρκωτικών και αλκοόλ) και της ομαδικής δολοφονίας 93 παιδιών σε κατασκήνωση της νεολαίας του Εργατικού (κυβερνητικού) κόμματος της Νορβηγίας από κάποιο Νορβηγό "Σταυροφόρο" (ο περαιτέρω ιδεολογικός προσδιορισμός του δεν έχει νόημα..). Αρκετά με τα εισαγωγικά.

Ας καταθέσω λοιπόν κι εγώ την άποψή μου:

Να σε φτύνουν και να νομίζεις ότι βρέχει.. (Η Κερατέα, μάνα, φλέγεται..)

Μετά από πολύ καιρό κάνω πίσω την πλάτη της «πολυθρόνας» του γραφείου, παίρνω το πληκτρολόγιο στα γόνατα και γράφω. Όλον αυτό τον καιρό δεν έπαψα να έχω λόγο να γράψω, έπαψα απλά να έχω όρεξη και διάθεση. Φταίνε και οι ψεκασμοί βλέπετε..

Τέλοσπάντων, τώρα ένιωσα έντονα την ανάγκη να γράψω και τώρα το κάνω. Φυσικά, η κρίση είναι το θέμα. Ίσως και ο πιθανός υποβιβασμός της ΑΕΛ, αλλά όλα στο πλαίσιο της κρίσης γίνονται..

Ενεργός πολίτης = πολιτικός;..

Αφορμή γι’ αυτή την ανάρτησή μου (post στα νεοελληνικά..) αποτελεί η «Ομάδα Ενεργών Πολιτών για την Παρέμβαση στο Δήμο Τρικκαίων/Τρικάλων» και η επίσημη πρώτη παρουσίαση που έκανε σήμερα στα τοπικά (τρικαλινά) μέσα, με σκοπό την κατάρτιση και «κάθοδο» συνδυασμού στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.

«Ενεργοί πολίτες» λοιπόν.. Θα είμαι ευθύς. Ένα από τα δύο ισχύει:

-  ή η πρωτοβουλία αυτή αποτελεί κατεύθυνση του Συ.Ριζ.Α. (ή κάποιας συνιστώσας του) για τις δημοτικές εκλογές, στο πλαίσιο της «απολιτίκ» αντιμετώπισης των εκλογών αυτών,
-  ή η «ομάδα» απλά κάνει «φάουλ»..

Και εξηγούμαι:
 

Πως τα "δίκια" καλύπτουν τ' άδικα..

Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε πως τα δίκαια ενός ανθρώπου καλύπτουν τα άδικά του.. Ιδιοκτήτης βυτιοφόρου που απεργεί, μιλάει στο κεντρικό δελτίο "παραπληροφόρησης και προπαγάνδας" (ναι, του MEGA εννοώ..) και καταφέρνει να πει αυτό που δεν ακούγεται καιρό τώρα στα τηλεοπτικά κανάλια. Αυτό που δεν ακούγεται πουθενά: το λογικό. Το οποίο πλέον ακούγεται σαν φωνή αγανάκτησης από τον κόσμο. Όσο κι αν οι "δημοσιο"κάφροι με το ηλίθιο χαμογελάκι της αμηχανίας προσπαθούν να τον στήσουν στον τοίχο και να γυρίσουν την κουβέντα με ηλίθια επιχειρήματα..

"(...) Ο πολιτικός που είχατε πριν, πήρε κληρονομιά από τον πατέρα του το πολιτιλίκι. Θα το αφήσει στο γιο του, θα το αφήσει στον εγγονό του. Η κληρονομιά που αφήνουμε εμείς στα παιδιά μας είναι 300 δις ευρώ χρέος εξαιτίας τους! Αυτούς να επιτάξουνε! Τα κλεμμένα! (...) Και σου λέω: το ΔΝΤ εγώ το έφερα εδώ; Οι κλέφτες δεν το φέρανε; Να επιτάξει τους κλέφτες! Και να δουλέψουν τσάμπα! Να τους επιτάξει! Γιατί; Βρήκανε βιβλιάρια με καταθέσεις αδικαιολόγητες; Βγήκε το 'να, βγήκε τ' άλλο, τίποτα! Μόνο τον Έλληνα εργαζόμενα τον φτωχό.. Εμείς είμαστε φτωχοί, αλλά έχουμε ψυχή.. ΨΥΧΗ! Να το θυμάστε αυτό! Καληνύχτα!"

Σέχτα .."τρωκτικών"

Μετά τη δημοσίευση  της προκήρυξης της "Σέχτας Επαναστατών" και την ανάληψη της ευθύνης για τη δολοφονία του δημοσιογράφου και blogger Σωκράτη Γκιόλια, θα ήθελα να δημοσιοποιήσω κάποιες σκέψεις μετά από διάβασμα και συζήτηση επί της προκήρυξης.. Πάντα σαν συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησής μου.

Η αλήθεια λοιπόν ήταν και είναι ότι δε μπορώ να χωνέψω ότι η δολοφονία έγινε από τρομοκρατική οργάνωση με σοβαρή ιδεολογία και εκτελεστές, τουλάχιστον με τη μορφή που την μάθαμε τα προηγούμενα χρόνια (17Ν κλπ). Θα καταλήξω από τώρα στο συμπέρασμά μου και θα το αναλύσω παρακάτω (για να προλάβω αυτούς που βαριούνται να διαβάζουν μακροσκελή άρθρα).

Δέκα χρόνια στη σιωπή..

"Η καρδιά σου για 'κείνη έχει μάθει να πονάει σε κάθε της βλέμμα..
Η φωτιά δε γεννιέται στη στάχτη, θέλει όλο καινούριο το αίμα.."

Ένα κομμάτι μιας νέας δημιουργού και ερμηνεύτριας (εκ Καρδίτσης παρακαλώ..), της Ευτυχίας Μητρίτσα. Ο τίτλος του τραγουδιού είναι "Δέκα χρόνια στη σιωπή" και περιέχεται στον δίσκο της με τίτλο "Μυστικός Προορισμός" που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από την Ακτή Live 'n' Studio της Sony Music, με παραγωγό τον Γιώργο Ανδρέου και εντάσεται στην προσπάθεια ανάδειξης νέων καλλιτεχνών, με CD των 7 τραγουδιών και κόστος αγοράς μόλις τα 7€. Αν μη τι άλλο, αξιέπαινη και ελπιδοφόρα τόσο η Ευτυχία, όσο και η "Ακτή"..

9 λόγοι που οι Έλληνες bloggers είναι ηλίθιοι..

Ο λαϊκισμός και η ισοπέδωση των πάντων έχουν προαχθεί στο νούμερο ένα σπορ της Ελλάδας… Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Μπορεί να αντιμετωπίζουμε αρκετά προβλήματα στην καθημερινότητά μας, αλλά με τη συμπεριφορά μας και τη νοοτροπία μας, χάνουμε το όποιο δίκιο μας.

Αφορμή των παραπάνω λέξεων, στάθηκαν διάφορα δημοσιεύματα που διαβάζω σε αρκετά blogs για γεγονότα που διαδραματίζονται τις τελευταίες μέρες. Επιγραμματικά, θα αναφέρω ορισμένα πράγματα που με ενοχλούν και με εξοργίζουν:

1. Μια μεγάλη μερίδα συναδέλφων bloggers, προσπαθεί να αποδώσει στα δελτία ειδήσεων των καναλιών και στις εφημερίδες, τον χαρακτηρισμό του κατεστημένου και της διαπλοκής. Υπερβολικές ηλιθιότητες που δε συνάδουν με το ήθος που προσπαθούμε να περάσουμε μέσα απ’αυτήν εδώ τη γωνιά που μας παρέχει η Google. Δε λέω πως δεν έχουν μειονεκτήματα τα μεγάλα ΜΜΕ, αλλά λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει. Είναι άδικο να κολλάμε ταμπέλες σε έναν κλάδο που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ελληνική ενημέρωση και ψυχαγωγία.

Μέρα μνήμης και περισυλλογισμού..

Μέρα μνήμης και περισυλλογισμού για την Κύπρο μας η σημερινή. 20ή Ιουλίου 1974.

 Μνήμης και περισυλλογισμού. Δεν χρειάζεται θρήνος.. Ήδη θρηνούν πολλοί και θα θρηνούν για πολύ. Έχασαν Ανθρώπους και Πατρίδες.

Εμείς οι υπόλοιποι ας μη λησμονούμε, ας θυμόμαστε τι έγινε, ας ψάξουμε να βρούμε ποιοι και πως, ας σκεφτούμε και ας επαγρυπνούμε για το μέλλον..

Ποιος σκότωσε τον Σωκράτη Γκιόλια;

Σήμερα το πρωί, επαγγελματίες δολοφόνοι εκτέλεσαν τον Σωκράτη Γκιόλια. Δημοσιογράφο, διευθυντή του ραδιοφωνικού σταθμού "Θέμα 98,9" και blogger, ενός εξ αυτών που έγραφαν στο troktiko. Έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη. Παντρεμένος με ένα παιδί 2 χρονών και ένα αγέννητο στην κοιλιά της γυναίκας του. 16 κάλυκες στο σημείο, οι οποίοι μετά από έρευνα της Αστυνομίας φαίνεται να προέρχονται από όπλα που χρησιμοποίησε στο παρελθόν η "Σέχτα Επαναστατών". Ο Γκιόλιας είχε σαν δημοσιογράφος κόντρες τόσο με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο (του οποίου υπήρξε συνεργάτης) αλλά και με όσους έθιγαν (πολιτικούς, δημοσιογράφους και επιχειρηματίες κλπ) οι αποκαλύψεις του κάθε τόσο, μέσω του Τρωκτικού. Η "Σέχτα" σε προκήρυξή της στοχοποιούσε μεγαλοδημοσιογράφους που καλύπτουν το "σύστημα". Αυτή είναι η είδηση.

Το συμπέρασμά μου από την είδηση; 

Όσο η "Σέχτα Επαναστατών" είναι Επαναστατική Οργάνωση, άλλο τόσο είναι αυτή που σκότωσε τον Σωκράτη Γκιόλια. Και εξηγούμαι:

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ και αγωνίζομαι..

..όπως λεγόταν και το μάθημα που κάναμε στην Κύπρο. Δεν Ξεχνώ και αγωνίζομαι λοιπόν.

Με τους στίχους και τη μουσική της "Απουσίας", του (φίλου) Πόλυ Κυριάκου. Ενός τραγουδιού, ενός μελωποιημένου κυπριακού ποιήματος για τους αγνοούμενους Έλληνες (Κύπριους και Ελλαδίτες) της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, τον Ιούλιο του 1974.